Benito Freire é un quincalleiro que vive miserablemente nun ambiente dominado pola ignorancia e a superstición. Dedícase á venda ambulante polos pobos galegos e padece severos ataques de epilepsia. Pola comarca empeza a estenderse o rumor de que é un home lobo e de que está posuído por un espírito demoníaco. E son, precisamente, as historias que del se contan as que acaban facéndoo tolear. Entón, nas noites de lúa chea, acompaña a través do bosque a aldeáns aos que logo asasina.

Pedro Olea (Bilbao, 1938) é un director de cine español que estudou Ciencias Económicas en Bilbao, pero abandonou a carreira para asistir en Madrid á Escola Oficial de Cinematografía. Os primeiros traballos como afeccionado realizounos en 8 e 16 mm, e foi crítico en revistas cinematográficas. Traballou varios anos en televisión e en publicidade antes de pasar ao cine, con pouco éxito ao principio. A súa primeira película, Días de viejo color (1967) pasou desapercibida, e tivo que esperar ata No es bueno que el hombre esté solo (1972) para encontrar o éxito. O seu cine caracterizouse por un tema: a opresión do individuo baixo as forzas sociais, aínda que nalgunhas películas se inclina polo cine de intriga. Outras películas súas son El bosque del lobo (1970), Tormento (1974), Un hombre llamado flor de otoño (1977), Bandera negra (1986), El maestro de esgrima (1992), Morirás en Chafarinas (1995) e Tiempo de tormenta (2003). Cúmprense agora 44 anos desde que Pedro Olea realizara por terras lucenses El bosque del lobo.