Eles son “Los Otros”. Os seus nomes non son coñecidos polo gran público e os seus rostros nunca aparecen diante dunha cámara pero todos oímos as súas voces e están asociadas na nosa mente a grandes interpretacións da historia do cine: Recordan a Hannibal Leccter murmurando desde a súa cela? E a Forrest Gump dicindo aqui lo de que “a vida é coma unha caixa de bombóns”? Imaxínanos con outras voces? Detrás destas interpretacións e de moitas máis, escóndese un colectivo de actores sempre na sombra e a veces criticado: os actores de dobraxe. O realizador Alfonso S. Suárez estrea a longametraxe Voces en Imágenes.

Trátase dun dos poucos documentais que se fixeron en España sobre este tema e, sen dúbida, o máis completo. Un gran mural de máis de dúas horas cos testemuños deses actores. Eles, de primeira man, cóntannos a historia da dobraxe, os seus nomes propios, as súas anécdotas e os seus recordos. Para Suárez, nunha película o importante non son os actores, son os personaxes e eles son a voz deses personaxes: “Sus voces nos han acompañado a lo largo de miles de películas; y este es mi homenaje, mi forma de agradecerles esa gran labor”.

Cal é o proceso da dobraxe? Que é o máis importante á hora de dobrar? ou Canto hai de creación e canto de copia? Son algunhas das preguntas que se contestan en Voces en Imágenes, ademais de poñer no seu lugar algúns mitos sobre a dobraxe. “Con este documental se van a caer muchos tópicos que hay sobre el doblaje en España. Mucha gente no sabe que el doblaje comenzó a hacerse en los años treinta durante la República, mucho antes de que Franco tomara el poder” e outro dato “El doblaje fue muy beneficioso durante muchos años para la industria del cine español ya que por un lado favorecía el intercambio de actores para las coproducciones y por otro permitía que en las propias películas españolas se usaran rostros conocidos de la época que, aun no sabiendo actuar demasiado bien, gracias a estar doblados mejoraban considerablemente”.

“La producción ha durado mas de un año” apunta Suárez. “se han realizado más de cuarenta entrevistas tanto en Madrid como en Barcelona. Queríamos que fuera lo mas representativo y completo posible y están prácticamente todos los que tenían que estar. Uno de lo aspectos mas complejos del documental ha sido el montaje. Entrelazar las más de cuarenta entrevistas entre sí y que sean los propios protagonistas quienes nos guíen por el documental ha sido una labor de meses. Pocos documentales tienen tal número de entrevistas sin un narrador o un presentador que las una pero para mi era importante que ellos mismos contaran su historia.”

Dúas mulleres destacan na lista por ser quizais as máis importantes en Barcelona e Madrid, respectivamente, e ser esta unha das poucas veces que falan xuntas: Elsa Fábregas, ela foi a voz de Escarlata O’hara en Lo que el viento se llevó e é a máis veterana con setenta e tres anos de traballo e Matilde Conesa, célebre xa na radio polo serial dosa nos corenta Matilde, Perico y Periquín e voz, entre outras, da mítica Ángela Channing de Falcon Crest.

Respecto ás críticas sobre o seu traballo, os actores de dobraxe téñeno claro: respectan profundamente ao actor orixinal porque eles traballan a partir desas interpretacións, pero cren que a única forma de comprender globalmente unha película é grazas ao dobraxe.

ALFONSO S. SUÁREZ. Guionista, produtor e director. Realizador de spots para cine e televisión así como de videoclips e documentais. Foi director de programación e contidos televisivos e profesor de publicidade e dirección cinematográfica. É membro da xunta directiva do Sindicato Nacional de Guionistas (ALMA). Cos seus traballos obtivo máis de corenta premios nacionais e internacionais. Alfonso S. Suárez colaborou en distintas ocasións na Semana Internacional de Cine de Autor de Lugo.